تلاشی ۱۰ ساله برای شناسایی ژنهایی که عامل پیری در انسان هستند منجر به شناسیی ۲۳۸ ژن شدهاست که با حذف آنها میتوان طول عمر را در حجرات خمیر مایه ها افزایش داد.
براساس گزارش لايوساينس، درصورتي كه نتايج اين ويرايش جنتيكي را بتوان در انسان تكرار كرد، فرضيهاي كه به دليل شباهت ميان مسيرهاي جنتيكي موجود در مخمرها و گونههاي پيچيدهتر حيات به نظر امكانپذير ميآيد، ميتوان طول عمر انسان را به واسطه خاموش كردن میتود پیری افزايش داد.
محققان دريافتند به اين شيوه ميتوانند طول عمر مخمرها را تا 60 درصد افزايش دهند. محققان موسسه مطالعاتي باك به همراه محققان پوهنتون واشنگتن پروسس رشد 4698 مخمر را كه در هريك از آنها يك ژن حذف شدهبود مورد بررسي قرار داده و در نتیجه ماندگی تعداد حجرات ايجاد شده در هر مخمر را براي تعيين طول عمر آنها شمارش كردند.
اين مطالعه به شدت پيچيده و زمانبر بودهاست اما نتايج آن سختيها را از ياد دانشمندان بردهاست. محققان دريافتند 238 ژن مسئوليت پیری را در مخمرها به عهده دارند كه با حذف آنها طول عمر اين حجرات افزايش پيدا ميكند. اگرچه تاكنون تعداد كمي از اين ژنها در ارتباط با پیری شناسايي شدهبودند، اين اولين باري است كه 189 ژن ديگر مرتبط با اين روند شناسايي شدهاند و ديدگاهي وسيعتر از آنچه محققان میكانیزم محتفظتشده پیری مينامند، ايجاد كردهاند.
تشابه جنتيكي ميان مخمرها و پستانداران بسيار زياد است به اندازهاي كه نيمي ژنهاي كشف شده كه در زیر کار پیری دخيلند را ميتوان در پستانداران نيز يافت از اين رو به نظر ميآيد هريك از اين ژنهاي مشترك ميتوانند به هدفي تداوی براي افزايش طول عمر انسان تبديل شوند. اكنون تنها كاري كه بايد انجام شود اين است كه تعيين شود كداميك از اين ژنها قابليت هدفگيري دارند.
درصورتي كه دانشمندان بتوانند اين ژنها را مشخص سازند، كارايي آنها در مقابله با كهنسالي در انسان ميتواند غيرقابل تصور باشد. به ويژه اينكه حذف يكي از ژنها به نام LOS1 توانست طول عمر مخمر را تا 60 درصد افزايش دهد. اين ژن در پروسس ساخت پروتئينها نقش دارد اما درعين حال به صورت جداگانه با ژنهايي كه با كنترول آسيبهاي DNA و محدوديت كالوري درگيرند نيز سروكار دارد. محدودسازي كالوري و كنترول آسيب DNA از گذشته با افزايش طول عمر در ارتباط بودهاند و احتمال نقش داشتن ژن LOS1 در اين دو پروسس بسيار بالاست.
ارسال یک نظر