نتایج یک تحقیق کلینیکی جدید نشان می‌دهد که گروه جدیدی از دواهای ضدالتهابی ممکن است به تداوی افسردگی کمک کنند.
به نوشته لایو ساینس یک بازبینی بر روی تحقیقات قبلاً منتشرشده نشان می‌دهد رابطه میان این دواها وافسردگی ممکن است نقش التهاب در ایجاد این عارضه صحت روانی را روشن کند.
بر اساس این بازبینی که یافته‌های آن در جورنال روان طبی مالیکولی منتشر شده است دواهای ضدالتهابی جدید که در حال حاضر برای تداوی امراض اتو ایمون مانند آرتریت روماتوئید و پسوریاز استفاده می‌شوند، علائم افسردگی را کاهش می‌دهند.
در بررسی‌هایی که این تحقیقات بازبینی کردند، این دواها در اصل به‌عنوان تداوی برای افسردگی آزمایش نشده بودند. بلکه این دواها برای تداوی امراض اتوایمون به کار رفته بودند، اما تحقیقات ارقام درباره علائم افسردگی مریضان هم گردآوری کرده بودند.
به گفته این تحقیقات، لازم است در آینده بررسی‌های بر روی این دواها به‌عنوان درمان برای افراد مبتلا به افسردگی انجام شود.
داکتر گلام خنداکر، داکترروانی در پوهنتون /دانشگاه کمبریج در انگلستان و نویسنده اصلی این بازبینی گفت: «ما به‌طور فزاینده‌ای داریم متوجه می‌شویم که التهاب در ایجاد افسردگی نقش دارد و اکنون بازبینی نشان می‌دهد که ممکن است بتوان با استفاده از برخی از دواهای ضدالتهابی مریضان افسرده را تداوی کرد.»
البته به گفته او این دواها دواهای ضدالتهابی روزمره‌ای مانند ایبوپروفن نیستند.
این تحقیقات بر گروهی از دواها متمرکز بودند که گروهی از پروتئین‌های التهابی در بدن به نام سایتوکاین‌ها را هدف قرار می‌دهند. دستگاه معافیتی این مواد را هنگامی‌که دارد با یک انتان مقابله می‌کند، می‌سازد.
در افراد مبتلا به مرض اتو ایمون، دستگاه معافیتی به‌طور اشتباه این سایتوکاین‌ها را تولید می‌کند و آن‌ها باعث آسیب رساندن به حجرات خود فرد می‌شوند.
به گفته این تحقیقات، بررسی‌های پیشین نشان داده‌اند که رابطه‌ای میان میزان‌های سایتوکاین‌های در خون فرد و خطر دچار شدن به افسردگی را بالا می‌برد. یک بررسی پیشین به‌وسیله همین گروه پژوهشگران نشان داد که کودکان با میزان بالای سایتوکاین با احتمال بیشتری در سنین جوانی دچار افسردگی یا روان‌پریشی می‌شوند.
یافته‌های این تحقیقات همچنین بیانگر این است که دواهای ضد سایتوکاین ممکن است مخصوصاً ممکن است برای مریضان سودمند باشند که دواهای ضدافسردگی در آنان مؤثر نبوده است. تحقیقات پیشین نشان داده‌اند که در مریضانی که میزان‌های بالای التهاب در بدنشان دارند، دواهای ضدافسردگی با احتمال کمتری مؤثر هستند.
ازآنجایی‌که تحقیقات به تجزیه بررسی‌های پرداختند که این دواها برای تداوی مرض اتو ایمون استفاده می‌شدند، به گفته پیتر جونز، استاد داکتر راونی از پوهنتون/ دانشگاه کمبریج و یکی از نویسندگان مقاله این تحقیق، هنوز بسیار زود است که بگوییم آیا این دواهای ضد سایتوکاین را می‌توان در تداوی کلینیکی افسردگی به کار برد یا نه.
ارسال یک نظر