ما در زندگی مدرن‌مان با وجود دستگاه‌های تهویه مطبوع، دستگاه رطوبت و مرکز گرمی ها که آب و هوای درون خانه را کاملا تحت کنترول دارند، دیگر مجبور نیستیم با تغییرات فصلی آب و هوا مواجه شویم.
اما گزارش جدیدی که پژوهشگران پوهنتون آبردین منتشر کرده‌اند نشان می‌دهد که زندگی در این به اصطلاح «تابستان بی‌پایان» می‌تواند به صحت ما آسیب بزند و رفتارهای ما را تغییر دهد.
بدن‌های ما نشانه‌هایی را از محیط زندگی‌مامی‌گیرد، بنابراین اگر به بدن قبولانده شود که در تمام طول سال در تابستان قرار دارد، تلاش‌های طبیعی بدن ما برای محافظت ما درباره امراض فصلی مهار می‌شود. برای مثال، ژن‌های ما طوری تحول یافته‌ند که در طول فصول سرد که آنفلوآنزا شیوع پیدا می‌کند، پروتئین‌های دفاعی بیشتری تولید کنند. ما در غیاب این نشانه‌های فصلی حساسیت بیشتری به امراض انتانی پیدا می‌کنیم و اتکای‌مان به واکسین‌ها و دوا ها بیشتر می‌شود.
این مقاله که در ۱۴ اوکتوبر در جورنال Proceedings of the Royal Society Bمنتشر شده است، همچنین یادآور می‌شود که قطع ارتباط میان ما فصل‌های طبیعی می‌تواند اثرات روانشناختي و رفتاری هم داشته باشد. بسیاری از وضعیت‌های انسانی الگوهای فصلی دارند؛ برای مثال تولدها، امراض و پاسخ‌های دفاعی بدن.
میزان خودکشی‌ها و نیز پرخاشگر و رفتار خشونت‌آمیز در اواخر بهار و اوائل تابستان اوج می‌گیرند.
این بررسی همچنین یادآور می‌شود توانایی ما برای کنترول درجه حرارت در خانه، موتر و محل کار همچنین باعث فاصله گرفتن انسان‌ها از تاثير گرمایش جهانیمی‌شود.
اگر هوا بیش از حد گرم شود، ما فقط درجه تهویه مطبوع را بالا می‌بریم و یا اگر هوا بیش از حد سرد شود درجه مرکز گرمی را افزایش می‌دهیم و موضوع تغییرات آب و هوایی جهانی را به فراموشی می‌سپاریم. این موضوع نیز باعث حساسیت بیشتر ما این تغییرات می‌شود.
ارسال یک نظر