یوشینوری اوسومی، محیط شناس حجروی جاپانی روز دوشنبه ۳ اکتبر به خاطر
کشف‌هایش دراین‌باره که چگونه حجروی اجزایشان را در روندی به نام اتوفاگیا تخریب و بازیافت
می‌کنند، برنده جایزه نوبل طبابت یا فیزیولوژی ۲۰۱۶ شد
اتوفاگیا از کلماتی یونانی به معنای «خود- خواری» مشتق شده است.
به گزارش نیویورک تایمز مجمع نوبل در انستیتوت کارولینسکا در استکهلم سویدن در بیانیه‌اش درباره جایزه اعلام کرد: «این مفهوم در طول دهه ۱۹۶۰ ظهور کرد که دانشمندان مشاهده کردند حجره می‌تواند اجزای خودش را با محصور کردنشان در غشاها و تشکیل وزیکول‌های کیسه‌مانند که برای تجزیه به یک بخش بازیافت کننده به نام لیزوزوم انتقال می‌یابند، تخریب کند.»
داکتر اوسومی در رشته‌ای از تجربیات در اوایل دهه ۱۹۹۰ از حجرات خمر مایه نان برای شناسایی ژن‌هایی که برای اتوفگویا ضروری هستند، استفاده کرد و به بررسی سازوکارهای زمینه‌ای این پروسه ادامه داد.
مجمع نوبل گفت: «کشف‌های اوسومی به پارادایم جدیدی در درک چگونگی بازیافت اجزای حجروی منجر شد. اکتشافات او راه برای شناخت اهمیت بنیادی اتوفاگیا در بسیاری از پروسه فیزیولوژیک مانند سازگاری با محرومیت از غذا تا پاسخ به انتان گشود.»
به گفته این مجمع میتوشن ها در ژن‌های اتوفاگیا می‌توان باعث امراض شود و اختلال اتوفاگیا با مرض پارکینسون، دیابت نوع ۲ و سرطان ارتباط داده شده است.
حجرات ما دارای بخش‌های تخصص‌یافته متفاوتی هستند. لیزوزوم‌ها یکی از چنین بخش‌های تخصص‌یافته‌ای هستند و آنزیم‌هایی برای هضم اجزای حجروی درون آنها وجود دارد. در روند اتوفاگیا نوع جدیدی از وزیکول‌ها یا کیسه کوچک داخل حجره ایجاد می‌شود که به آن اتوفاگوزوم می‌گویند. این وزیکول‌ها اجزای حجروی مانند پروتئین‌ها و اندام های آسیب‌دیده را در برمی‌گیرند. در نهایت آنها با لیزوزوم‌ها پیوند می‌یابند که حاوی انزایم‌هایی هستند که این اجزای آسیب‌دیده را به مالیکول های کوچکتر تجزیه می‌کنند. سپس حجره می‌تواند این مالیکول‌های حاصل از تجزیه را برای تامین انرژی یا به عنوان واحدهای سازنده برای بازسازی اجزای خود به کار برد.
- زندگینامه اوسومی
داکتر اوسومی در سال ۱۹۴۵ در فوکواوکا در جاپان به دنیا آمد و درجه دوکتورایش را در سال ۱۹۷۴ از پوهنتون /دانشگاه توکیو گرفت. او ابتدا با رشته کیمیا تحصیلاتش را شروع کرد، اما بعد به این نتیجه رسید که کیمیا حوزه علمی کاملاً مستقری است که فرصت‌های چندانی برای او ایجاد نمی‌کند.
بنابراین به محیز شناسی مالیکولی تغییر رشته داد. اما تز دوکتورای او چندان توجه برانگیز نبود و بنابراین نتوانست شغلی بیابد. مشاورش به او یک دوره پست داکتری در پوهنتون /دانشگاه راکفلر نیویورک پیشنهاد کرد و در آنجا او به بررسی القاح خارج رحمی در موش‌ها مشغول شد.
خود او درباره این دوره می‌گوید: «بسیار ناامید شده بودم.» او با تغییر حوزه مطالعاتی‌اش به بررسی الجی ها مشغول شد.
او در سال ۱۹۸۸ به مقام معاون استادی رسید و آزمایشگاه تحقیقاتی خود را بنیاد نهاد.
او در ۴۳ سالگی در بررسی‌هایش بر روی روند اتوفاگی در الجی ها ها کشف‌هایی را انجام داد که باعث شد جایزه نوبل طبی امسال به او اهدا شود.
داکتر اوسومی بعدها به انستیتوت ملی محیط شناسی در اوکازاکی جاپان رفت از سال ۲۰۰۹ استاد انستیتوت تکنولوژی توکیو شد.
سال پیش که او جایزه بین‌المللی بنیاد گیردنر در کانادا را به خاطر کشف‌های برجسته‌اش و سهمش در پیشرفت علوم طبی برنده شد، خودش را «فقط تحقیق کننده پایه فنجی ها نامید.»
اما تأیید کرد که پروسه اتوفاگوسایتوزس برای بقای حجره انسانی ضروری است. او گفت: «به اعتقاد من ارتباط این پروسه با بسیاری از امراض در آینده نزدیک کشف خواهد شد.»
- اهمیت کار اوسومی
حجرات در روند نمو و در طول عمر طبیعی‌شان و همچنین در روند امراض مانند سرطان، انتان و محرومیت از غذا به تجزیه پروتئین‌ها نیاز دارند. محیط شناسان می‌دانستند که کیسه‌هایی درون حجرات وجود دارند که مانند سطل زباله می‌مانند، اما شمار کمی از آنان به بررسی بیشتر آن پرداخته بودند.
داکتر اوسومی در بررسی‌هایش روی الجی ها کشف کرد که چگونه حجرات تجزیه پروتئین‌های خودشان را کنترول می‌کنند، چه ژن‌هایی در این روند دخیل هستند و هنگامی که اتوفاگیا مختل می‌شود، جه اتفاقی می‌افتد.
تصور می‌شود که اختلالات در اتوفاگیا زمینه‌ساز بسیاری از عوارض، از جمله سرطان، انتان، امراض عصب‌شناسی و سالمندی باشد. ازآنجایی‌که اتوفاگیا یک کارکرد بنیادی و حیاتی در حجرات است، شناخت چگونگی کنترول آن و پیامدهای آن اهمیت دارد.
- عکس العمل ها
داکتر اوسومی در انستیتوت تکنولوژی توکیو به خبرنگاران گفت: «تنها چیزی که می‌توانم بگویم این است که بردن این جایزه افتخار بزرگی برای من است. می‌خواهم به جوانان بگویم همه در علوم نمی‌توانند موفق شوند، اما مهم است که با چالش‌های علمی مواجه شوید.»
سال پیش ویلیام سی کمپل، ساتوشی اومورا و تو یویو برای استفاده از تکنیک‌های آزمایشگاهی مدرن برای کشف دوای ضد پرازیتی در خاک و گیاهان دوایی برنده جایزه نوبل طبی شدند.
ارسال یک نظر