یک بررسی جدید در سنگاپور نشان داد که در گروهی از افراد ۵۵ ساله و بالاتر دارای توانایی شناختی طبیعی، افراد دارای گروهی از عوامل خطرساز برای امراض قلبی، با احتمال بیشتر نسبت به دیگران در طول یک دوره شش ساله دچار نقصان خفیف شناختی یا زوال عقل میشوند.
به گزارش رویترز داکتر تزه پینگ نگ از پوهنتون /دانشگاه ملی سنگاپور و نویسنده اصلی این تحقیق گفت: «این نتایج از یک لحاظ غافلگیرکننده نیستند، اما برای نخستین بار شواهدی قوی درباره رابطه میان نشانگان متابولیک و نقصان شناختی خفیف به دست میدهند.»
این پژوهشگران در پنج اجتماع در سنگاپور در فاصله سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۹بیش از ۱۵۰۰ فرد بزرگسال را که بیش از نیمی از آنان زن بودند، مورد بررسی قرار دادند. درمجموع ۳۴۰ نفر دارای مجموعهای از عوامل خطرساز مطابق نشانگان متابولیک بودند.
بر اساس گزارش این پژوهشگران که در جورنال JAMA Neurolog منتشر شده است، در طول دوره بررسی ۱۴۱ نفر از شرکتکنندگان دچار نقصان خفیف شناختی شدند: ۱۴ درصد افراد دچار نشانگان متابولیک و ۸ درصد از افراد بدون نشانگان متابولیک .
البته به گفته نگ این مشاهدات باید در بررسیهای مشابه بیشتر در جمعیتهای دیگر تکرار شود تا بتوان بر آنها تکیه کرد.
نگ میگوید که عدم فعالیت جسمی جسمیِ، رژیم غذایی ناسالم، سگرت کشیدن و استرس عوامل شناختهشده افزایش خطر ابتلا به نشانگان متابولیک هستند و اکنون بهطور پروسه معلوم میشود این عوامل خطر زوال عقل را هم افزایش میدهند.
داکتر پائولا فورتی از پوهنتون /دانشگاه بولونا در ایتالیا که در تحقیق سنگاپور شرکت نداشته است، درباره این یافتهها میگوید: «سندروم متابولیک و برخی از اجزای منفرد آن بهخصوص شکرو چاقی با تولید مواد التهابی همراهاند که میتوانند اثرات سمی درازمدت بر همه ساختارهای حجرات مغز ما داشته باشند.»
فورتی میگوید: «افراد فعال ازلحاظ جسمی و با درجه بالاتر تحصیلات با احتمال بیشتری به سلامت خود توجه دارند؛ افراد مرفه با احتمال بیشتری عادات بهتر سبک زندگی دارند؛ و مراقبت طبی بهتری هم دریافت میکنند؛ بنابراین نمیتوان این امکان را رد کرد که رابطه میان سندروم متابولیک و نقصان شناختی صرفاً بیانگر تأثیر سایر عوامل همراه با وضعیت بد سلامت باشد.»
ارسال یک نظر